CFD (Contract for Difference) – czyli kontrakt na różnice kursowe to produkt oferowany wszystkim inwestorom przez różnych brokerów. Handel CFD pozwala spekulować na temat rosnących lub spadających cen szybko zmieniających się globalnych rynków finansowych (lub instrumentów). Mowa tu przede wszystkim o akcjach, indeksach, towarach, walutach i obligacjach skarbowych. Co najważniejsze, CFD to instrumenty pochodne. Nie stajemy się zatem posiadaczami instrumentów bazowych – a jedynie przewidujemy, czy ich cena wzrośnie bądź spadnie.
Kontrakty CFD mają swoje indywidualne cechy, przywileje, zobowiązania i obostrzenia. Brokerzy w sprytny sposób wykorzystali lukę i fakt, że wielu inwestorów odchodzi od inwestycji na rynkach terminowych, tylko i wyłącznie dlatego, że są dla nich za drogie. Dzięki temu powstały produkty CFD. Można zatem stwierdzić, że broker wchodzi w pozycję stopera, który określa moment otwarcia pozycji. Jeżeli inwestor ma rację, a jego spekulacje okazały się trafne, wówczas taki kontrakt generuje zysk, jeśli nie – ponoszona zostaje strata. Inaczej mówiąc, jeśli rynek porusza się w przewidywanym przez inwestora kierunku, zyskuje on na różnicy cen. Ale jeśli rynek pójdzie w przeciwną stronę, różnica zostanie odjęta od salda konta handlowego.
Jak mówi definicja CFD, pomiędzy inwestorem a brokerem zawarta zostaje umowa na różnicę, która podobnie jak akcje jest notowana na giełdzie. Jest jednak pewna wielka różnica – handlując kontraktami CFD na aktywa, nie jesteśmy właścicielami tego aktywa. Kontrakt CFD są bezterminowe i odnawiane na koniec każdego dnia handlowego. Inwestorzy mogą utrzymywać otwartą pozycję przez nieokreślony czas, o ile na ich koncie jest wystarczająca ilość środków do jej obsługi.
Rynek CFD nie jest ograniczony minimalnymi kwotami kapitału ani liczbą dziennych transakcji. Warto jednak pamiętać, że branża CFD nie jest ściśle regulowana, więc wiarygodność brokera opiera się na reputacji jego klientów i sytuacji finansowej. Podobnie jak w przypadku każdej decyzji handlowej, ważne jest, aby wiedzieć, z kim handlować i który broker najlepiej spełnia twoje wymagania handlowe. Brokerzy kontraktów CFD działają na rynku, który generalnie jest mniej regulowany niż ten, na którym notowane są rzeczywiste produkty finansowe.
CFD to także możliwość dostępu z jednego miejsca do globalnych rynków. Kontrakty na różnice cenowe nie są dostępne we wszystkich krajach. Największym zaskoczeniem są pod tym względem Stany Zjednoczone, gdzie przepisy dotyczące produktów pozagiełdowych oznaczają, iż inwestorzy detaliczni nie mogą handlować kontraktami CFD.
Atrakcją zarówno dla spekulantów, jak i brokerów jest to, że nie muszą oni faktycznie posiadać akcji – zawierają jedynie umowę spekulacyjną. Dzięki temu można uniknąć wielu opłat i ograniczeń związanych z większością produktów finansowych. CFD jest instrumentem pochodnym, który dokładnie podąża za ceną poszczególnych akcji. Transakcje są przeprowadzane na zasadzie dźwigni, co oznacza, że inwestorzy mogą spekulować na temat zmian cen bez wydawania dużej ilości gotówki.
Produkty CFD wykorzystują tzw. lewar, czy też efekt dźwigni finansowej. Wystarczy wpłacić niewielki procent pełnej wartości transakcji, aby otworzyć pozycję. Kwota ta nazywana jest depozytem zabezpieczającym. Handel kontraktami na różnice kursów objęty jest także pewnymi opłatami:
Kontrakty CFD były pierwotnie przedmiotem obrotu między instytucjami finansowymi, takimi jak banki. W ostatnich latach stały się jednak bardziej popularne wśród inwestorów detalicznych. Różni dostawcy kontraktów CFD będą żądać różnych poziomów depozytów zabezpieczających, jednak marże zwykle wynoszą od 1% do 25-30% wartości nominalnej, w zależności od produktu bazowego i brokera.
Handel CFD jest znacznie tańszy niż handel prawdziwymi aktywami i pomaga zarabiać prawdziwe pieniądze na zmianach cen. Daje dostęp do akcji typu blue-chip, takich jak Apple, Google i Amazon oraz do najważniejszych towarów handlowych, takich jak złoto, srebro i gaz ziemny. Największe korzyści płynące z handlu CFD to przede wszystkim:
Inwestycje w CFD, jak każde inne, obarczone są także nie małym ryzykiem. Jeśli pozycja spadnie poniżej pewnego punktu, zostanie ona po prostu zamknięta. Bez żadnych szans na jej odzyskanie. Jest to szczególnie ważna informacje dla inwestorów handlujących z wykorzystaniem dźwigni finansowej. Muszą upewnić się, że posiadają na koncie wystarczającą ilość pieniędzy, aby utrzymać pozycję, jeśli transakcja nie przebiegnie zgodnie z oczekiwaniami.
Ze względu na szybkość handlu kontraktami CFD, bardzo łatwo jest je przehandlować. Overtrading – tak właśnie nazywa się to zjawisko, jest jednym z najczęstszych błędów popełnianych przez nowych inwestorów. Traderzy, którzy nie trzymają swoich emocji w ryzach, często przestają zachowywać się racjonalnie i zaczynają dokonywać zbyt wielu i zbyt częstych transakcji.
Warto również pamiętać, że dźwignia finansowa może zarówno zwiększyć zyski, jak i pogłębić straty. Brokerzy chętnie zaoferują nowicjuszom wysoki poziom dźwigni finansowej, ponieważ wiedzą, że w razie niepowodzenia dużo zyskają na stracie po stronie inwestora. Nowi inwestorzy powinni zaczynać od tak niskiego poziomu dźwigni, jak to tylko możliwe. Handel z wykorzystaniem dźwigni jest ryzykowny i przeznaczony tylko dla zaawansowanych inwestorów.