Kontrakty terminowe, zwane futures mają długą historię. Najstarsze giełdy, gdzie nimi handlowano powstały w Stanach Zjednoczonych i działają po dziś dzień. Kontrakty terminowe to umowy zawierane pomiędzy kupującymi kontrakty (opcja długa) a sprzedającymi kontrakty (opcja krótka) na zakup i sprzedaż określonych instrumentów finansowych w przyszłości. Kontrakty CFD, czyli Kontrakty na Różnice kursowe to transakcje elektroniczne oparte na wahaniach cen aktywów bazowych. Kontrakty CFD są dość podobne w swej konstrukcji do kontraktów futures. Warto przyjrzeć się im bliżej oraz poznać podstawowe różnice.
Kontrakty futures zobowiązują strony do zawarcia transakcji na aktywach w określonym terminie i po określonej cenie. Kupujący musi kupić lub sprzedający musi sprzedać bazowy składnik aktywów po ustalonej cenie, niezależnie od bieżącej ceny rynkowej w dniu wygaśnięcia kontraktu. Do aktywów bazowych zalicza się fizyczne towary lub inne instrumenty finansowe. Kontrakty terminowe określają szczegółowo ilość aktywów bazowych i są standaryzowane w celu ułatwienia handlu na giełdzie kontraktów terminowych. Mogą być wykorzystywane do zabezpieczania lub spekulacji handlowych. Zalety i możliwości, jakie stwarza handel kontraktami futures to przede wszystkim:
Oczywiście handel kontraktami terminowymi obarczony jest także pewnym ryzykiem. Warto zwrócić uwagę na to, że:
Kontrakt terminowy jest instrumentem pochodnym. Oznacza to, że kurs kontraktu zależeć będzie od kształtowania się ceny innych instrumentów finansowych, zwanych instrumentami bazowymi, do których zaliczamy:
Jak już wcześniej wspomniano, kontrakty futures to umowy zawierane pomiędzy sprzedającymi i kupującymi. Nabywający kontrakty zajmują pozycje długie, czyli liczą na wzrosty danych aktywów. Aby zamknąć pozycję długą należy sprzedać taką samą liczbę kontraktów. Inwestorzy liczący na spadki danych aktywów wystawiają kontrakty i zajmują pozycje krótkie. Analogicznie, by zamknąć taką pozycję należy nabyć taką samą ilość kontraktów.
Po uzyskaniu kontraktu terminowego, w miarę zmiany kursu, zmienia się również cena kontraktu terminowego. Zmiany te powodują dzienne zyski lub straty, które są zapisywane na rachunku depozytowym posiadacza kontraktu lub odejmowane od niego. Nazywa się to procesem wyceny według wartości rynkowej (marking-to-market). Posiadacze kontraktów terminowych są również zobowiązani do utrzymywania minimalnego poziomu depozytów zabezpieczających. Jeśli ich rachunki zabezpieczające znajdują się poniżej depozytu zabezpieczającego, otrzymują wezwanie do jego uzupełnienia w celu zwiększenia środków na rachunku zabezpieczającym.
Kontrakt CFD (Contract for Differences), czyli Kontrakt Różnic Kursowych jest również pochodnym instrumentem finansowym. Jego cena zależy i bazuje na ruchach cen różnych aktywów bazowych. Jest to umowa zawierana pomiędzy dwoma stronami, z czego każda z nich zobowiązana jest do wymiany kwoty równej różnicy pomiędzy ceną otwarcia, a zamknięcia pozycji. Prościej mówiąc, kontrakty CFD są jednym z najbardziej dogodnych sposobów przeprowadzania różnego rodzaju transakcji na globalnych rynkach finansowych.
CFD są kontraktami zawieranymi na rynku pozagiełdowym OTC (over-the-counter market). Nie posiada on jednej siedziby, może funkcjonować 24 godziny na dobę, tworzą go banki, fundusze inwestycyjne, hedgingowe, brokerzy itp. Główna różnica pomiędzy giełdą a rynkiem OTC to możliwość negocjowania warunków danego kontraktu. Na tradycyjnej giełdzie jest to niedopuszczalne, tu wszystkie parametry są określone z góry.
Kontrakty na różnice kursowe (CFD) są instrumentami, które umożliwiają zawieranie transakcji na rynkach przy posiadaniu niewielkiego kapitału. Pozwala to inwestorowi na kupno lub sprzedaż instrumentu, który zazwyczaj kosztuje tylko 10 procent ceny akcji bazowej. Kontrakty na różnicę stanowią doskonałe narzędzie do krótkoterminowych strategii handlowych i są preferowanym narzędziem wśród funduszy hedgingowych i profesjonalnych inwestorów.
Kontrakty CFD oferują szereg interesujących korzyści. Jedną z nich jest dostęp do rożnych rynków. Daje to możliwość zawierania transakcji na szerokiej gamie aktywów. Jednymi z najbardziej popularnych są kontrakty CFD na akcje, indeksy giełdowe, forex, towary, opcje i obligacje. W przeciwieństwie do akcji, CFD nie mają okresu rozliczeniowego. Oznacza to, że zysk lub strata jest obliczana natychmiast po zamknięciu pozycji. Dzięki temu znacznie łatwiej jest wejść i wyjść z transakcji oraz szybko alokować swoje środki na następną pozycję.
Wielkość spreadów
Zarówno kontrakty futures, jak i kontrakty CFD są przedmiotem handlu z wykorzystaniem spreadów. Jednak na rynku kontraktów terminowych spready są zwykle niewielkie. Często dostawcy kontraktów CFD wykorzystują rynek kontraktów futures do zabezpieczania własnych pozycji i oferują większy spread do handlu na rynku CFD.
Standaryzacja
Zarówno kontrakty CFD jak i futures są produktami pochodnymi, ale różnią się pod względem miejsca obrotu. Kontrakty futures są przedmiotem obrotu na oficjalnych rynkach, takich jak NASDAQ Futures Exchange (NFX), Euronext, London Stock Exchange i innych. Dzięki temu kontrakty futures są wysoce regulowane i standaryzowane, o stałych parametrach. Kontrakty na różnice kursowe są instrumentami pozagiełdowymi (OTC). W większości przypadków nie są one dostarczane przez oficjalne giełdy, ale przez brokerów, którzy mają swoje własne warunki. Dostawcy kontraktów CFD organizują rynek dla aktywów do handlu, a także tworzą i rozpowszechniają ceny w czasie rzeczywistym.
Wielkość kontraktu
Porównując kontrakty CFD i kontrakty futures można zauważyć, że kontrakty futures są przedmiotem obrotu na dużych giełdach i są tworzone przez duże instytucje inwestycyjne. Tak więc, kontrakty te mają dużą wartość minimalną. Kontrakty na różnicę zapewniają znacznie większą elastyczność i są dostępne dla indywidualnych, małych inwestorów, którzy nie dysponują aż tak wielkim kapitałem.
Elastyczność dźwigni finansowej
Dźwignia finansowa umożliwia inwestorowi uzyskanie znacznie większego zysku. Jednakże, zwiększona dźwignia może pomnożyć kapitał, jak również wygenerować większe straty. W przypadku kontraktów terminowych typu future, dźwignia finansowa różni się w zależności od kontraktu, ale nie jest zbyt elastyczna. Początkowy depozyt zabezpieczający lub kwota, którą należy zdeponować, aby kupić kontrakt terminowy, jest określana przez giełdę lub izbę rozliczeniową. Depozyt ten wynosi zwykle od 5% do 10% rzeczywistej wartości kontraktu.
Kontrakty CFD są tworzone przez brokerów, którzy dają traderowi prawo do ustalenia wstępnego depozytu zabezpieczającego kontrakt. Daje to szereg opcji do wyboru w zakresie wstępnego depozytu zabezpieczającego dla poszczególnych inwestorów.
Data wygaśnięcia
Na rynku kontraktów terminowych istnieje z góry określona data wygaśnięcia kontraktu. Data ta, zgodnie z warunkami kontraktu, określa, kiedy instrument bazowy ma zostać sprzedany, bądź kupiony po uzgodnionej cenie. Data wygaśnięcia kontraktu jest ustalana przez giełdę, co także ułatwia zawarcie transakcji. Kontrakt na różnicę kursową nie ma z góry określonej ceny ani terminu wygaśnięcia..
Regulamin
Jeśli chodzi o kontrakty CFD, jest mniej przepisów w porównaniu z kontraktami terminowymi, co ułatwia otwarcie rachunku do handlu kontraktami CFD. Kontrakty futures są w dużym stopniu regulowane przez giełdy, co sprawia, że otwarcie rachunku jest skomplikowanym procesem. Mniej regulacji ułatwia również handel z dużo mniejszym kapitałem w kontraktach CFD, kontrakty futures są pod tym względem bardziej skomplikowane.
Zarówno kontrakty futures jak i CFD są wyceniane według wartości rynkowej. Posiadają podobne aktywa bazowe. Kontrakty futures charakteryzują się wysokim minimalnym kapitałem, co nie występuje w przypadku kontraktów CFD. Wraz ze zmieniającymi się strategiami handlowymi i poszukiwaniem szybkich rezultatów, kontrakty CFD wydają się być bardziej opłacalną opcją ze względu na elastyczność, jaką ten rodzaj handlu. Pamiętajmy jednak, że niezależnie od tego, czym handlujemy, posiadanie odpowiednich strategii zarządzania ryzykiem i znajomości rynku jest kluczem do długoterminowego sukcesu.