Para euro i dolar singapurski jest dość specyficzna, ponieważ stosunek walut nie ma bezpośredniej korelacji. Waluta euro jest zależna od Europejskiego Banku Centralnego i sytuacji gospodarczej w strefie euro, a SGD – od obrotu handlowego i przemysłowego Singapuru.
Chociaż analiza instrumentu nie jest łatwa, można z powodzeniem wykorzystać go do uzyskania wysokiej marży. Charakterystyczną sytuacją dla większości egzotycznych par są silne wahania kursu walutowego, na których inwestor zarabia dobre pieniądze.
Gospodarka UE zależy od kilku silnych państw. Na pierwszym miejscu są Niemcy, a następnie Włochy i Francja. Wszystkie pozostałe państwa albo nie mają wcale wpływu na euro, albo odwrotnie – osłabiają walutę.
W celu poprawy sytuacji EBC zmienia stopę procentową 8 razy w roku. Jeżeli gospodarka rośnie, stopa procentowa obniża się w celu stymulowania wskaźników finansowych.
Stopa procentowa w euro bezpośrednio określa kurs międzybankowy. Im wyższa jest, tym silniejsze euro. Biorąc pod uwagę, że tempo wzrostu PKB w rozwiniętych krajach UE spadło do mniej niż 1%, łatwo zrozumieć, że euro w 2019 r. jest słabe.
Jednak wahania tej waluty zależą również od sytuacji politycznej. Brexit poważnie uderzył w stabilność strefy euro i odstraszył potencjalnych inwestorów.
Anglia stworzyła sytuację, której UE unikała od 1999 r. Niezależne wyjście kraju ze strefy euro wskazuje, że ani państwo, ani jego obywatele nie widzą w tej społeczności żadnych perspektyw dla siebie.
Francja może zostać kolejnym kandydatem na wycofanie się, ponieważ kraj dosłownie stoi na skraju pełnej rewolucji. W takich warunkach euro po prostu nie może mieć silnej pozycji na rynku.
Chociaż waluta pozostaje stabilna, w praktyce podlega ogromnej zmienności. Względem tego dowolna para z jej udziałem może potencjalnie przynieść bardzo wysokie zyski. Jest to szczególnie prawdziwe w stosunku do tak stabilnych walut, jak SGD.
Dolar singapurski jest walutą krajową Singapuru. Gospodarka kraju opiera się na produkcji i handlu, co sprawia, że SGD jest dość stabilnym aktywem. Wahania cen towarów są kompensowane przez sektor przemysłowy.
Na początku lat 60. państwo dopiero zaczynało swój rozwój, PKB opierał się na handlu z sąsiadami i był jednym z najniższych na świecie, ponieważ głównym eksportem był eksport ryb.
Władze Singapuru bardzo szybko zdały sobie sprawę, że na tym źródle dochodu nie zrobią silnej gospodarki, dlatego aktywnie rozpoczęły rozwój kompleksu rafinacji ropy naftowej i produkcji towarów elektrycznych.
Po kilku latach wysiłki się opłaciły; w 1967 r. amerykańska firma Texas Instruments rozpoczęła produkcję półprzewodników w Singapurze. Później pojawili się inni producenci.
Singapur opierał się na preferencyjnym systemie podatkowym i przejrzystym prawodawstwie, które pozwoliło mu stać się jednym z najbardziej rozwiniętych krajów na świecie w ciągu następnych 10 lat.
Ponadto w tym okresie aktywnie rozwijał się sektor farmakologiczny, finansowy i turystyczny. Który ostatecznie zapewnił roczny wzrost PKB o 7,5% do 2000 roku.
Tak wysoki wskaźnik został osiągnięty dzięki rozwojowi branż zaawansowanych technologii, takich jak biotechnologia, robotyka i elektrotechnika. Ponadto rząd i bank narodowy są odpowiedzialne za stabilność waluty i regularnie interweniują w razie potrzeby w celu ustabilizowania sytuacji.
Pod koniec lat 90. na południowym wschodzie Azji zaczął się głęboki kryzys gospodarczy związany z rozpadem ZSRR i redystrybucją stref wpływów. W przeciwieństwie do krajów sąsiednich Singapur potrzebował tylko 1 roku, aby nie tylko pozbyć się ujemnego PKB, ale także powrócić do poprzedniego tempa rozwoju.
Początek lat dwutysięcznych upłynął pod znakiem kolejnej recesji związanej ze spadkiem popytu na produkty technologiczne. Niemniej jednak Singapur był w stanie wyjść z tej sytuacji, koncentrując się na sektorze finansowym.
Do 2010-2012 PKB kraju kontynuował wzrost, utrzymując tempo 4-4,5% rocznie. Po tym okresie tempo rozwoju nieco się zmniejszyło. Wynika to zarówno z niestabilnej sytuacji gospodarczej na świecie, jak i ze spadku obrotu handlowego.
Mimo to Singapur wykazuje bardzo dużą odporność na negatywne czynniki ekonomiczne. Dlatego waluta wygląda bardzo interesująco na tle gwałtownych wahań euro.
Aby skutecznie handlować za pomocą tego narzędzia, należy monitorować wiadomości w UE i przewidywać zachowanie euro. Używając dolara singapurskiego, najlepiej jest otwierać pozycje średnioterminowe, ponieważ łatwiej i dokładniej je przeliczyć.
Ogólnie rzecz biorąc, para nie jest zalecana do handlu inwestorom początkującym, ponieważ dane analizy technicznej zbyt często dostarczają błędnych sygnałów.